Niech żyje miła ojczyzna nasza! 
Dla jej obrony z żył wytoczym krew! 
Gdy wróg naprzeciw, schwyćmy pałasza, 
Niech się przekona, czym jest nasz słuszny gniew! 

Niech żyje Cesarz, co choć wysoko, 
Ziem naszych wszystkich dogląda i wód 
Od wielu wieków, jest wszak opoką, 
spokój, dobrobyt Jego nam zapewnia ród. 

A ty, być chojny chciej 
i w sercu zawsze dobro miej. 

Niż w hańbie żyć, niż w strachu być 
Lepiej w bój biec, i w bitwie lec. 

Za honor idź! Za dumę idź! 
Naprzeciw wróg, mężnie mu stań. 

Kop aż do rud, łów ryby z wód 
i pracą swą swój bogać ród. 

A gdy zwycięstwa nastanie czas 
I broń do pochew schowamy już 
To w końcu spokój znajdzie każdy z nas 
Którego nie przerwie żadna z tych największych burz.