Genosse Wanda Stadt, dnia 25 marca 2005 r.

Ordynacja z dnia 25 marca 2005 r.

Kodeks Wykroczeń

D.P.M.W. 2/2005 poz. 78

CZĘŚĆ I OGÓLNA

Rozdział I
ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ

Art. 1.

§1. Odpowiedzialności za wykroczenie podlega ten, kto popełnia czyn zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jej popełnienia.

§2. Nie popełnia wykroczenia sprawca czynu zabronionego, który czyn popełnił nieumyślnie, a po zwróceniu uwagi zaprzestał jego popełniania.

§3. Nie stanowi wykroczenia czyn którego klasowa szkodliwość jest znikoma.

Art. 2.

Odpowiedzialności za wykroczenie podlega sprawca, który popełnił czyn zabroniony lub, gdy skutki czynu wystąpiły:

Na liście dyskusyjnej Mandragoratu Wandystanu, samorządów lub ich organów
Na czacie Mandragoratu Wandystanu, samorządów lub ich organów
Na stronach internetowych lub w systemach informatycznych Mandragoratu Wandystanu, samorządów lub ich organów,
Na stronach internetowych osób fizycznych, prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej,
W wandejskich mediach
W pozostałych miejscach publicznych Mandragoratu Wandystanu, samorządów lub ich organów
W kontaktach między osobami fizycznymi, prawnymi, jednostkami organizacyjnymi nie posiadającymi osobowości prawnej oraz organami Mandragoratu Wandystanu lub samorządów.

Rozdział II
FORMY POPEŁNIENIA WYKROCZENIA

Art. 3.

§1. Kto swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do popełnienia czynu zabronionego, jednak popełnienie nie następuje, odpowiada za usiłowanie.

§2. Kto dobrowolnie odstąpił od dokonania czynu lub zapobiegł skutkowi, nie podlega karze za usiłowanie.

Art. 4.

§1. Kto podejmuje czynności mające za zadanie stworzenie warunków do dokonania czynu zabronionego, a w szczególności wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania, odpowiada za przygotowanie.

§2. Kto dobrowolnie zniszczył przygotowywane środki, zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości lub podjął inne istotne starania zmierzające do zapobieżenia czynowi, nie podlega karze za przygotowanie.

Art. 5.

Kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie od innej osoby, poleca jej wykonanie takiego czynu, odpowiada za kierownictwo.

Art. 6.

Kto nakłania inną osobę do dokonania czynu zabronionego, chcąc, aby go dokonała, odpowiada za podżeganie.

Art. 7.

Kto swoim zachowaniem ułatwia popełnienie przestępstwa, w szczególności dostarczając środki, informacje lub rady, albo swoim zaniechaniem, wbrew obowiązkowi, ułatwia popełnienie czynu innej osobie, odpowiada za pomocnictwo.

Art. 8.

Za usiłowanie, przygotowanie, kierownictwo, pomocnictwo i podżeganie orzeka się karę w granicach zagrożenia przewidzianych dla danego przestępstwa

Rozdział III
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNE ZA WYKROCZENIE

Art. 9.

§1. Nie popełnia wykroczenia, kto w obronie koniecznej odpiera bezprawny zamach na jakiekolwiek prawnie chronione dobro.

§2. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, organ powołany do orzekania w sprawach o wykroczenia może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Rozdział IV
KARY

Art. 10.

Karami są:

nagana
grzywna
Nadzór

Art. 11.

§1. Grzywnę wymierza się w wysokości do 300 engelsów.

§2. Nieuiszczenie grzywny w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, powoduje automatyczna zmianę grzywny na karę nadzoru, przyjmując, że jednemu dniowi nadzoru równa się 10 engelsów grzywny.

Art. 12.

§1. Kara nadzoru trwa najkrócej trzy doby, najdłużej miesiąc.

§2. W czasie odbywania kary, skazany:

Nie może swobodne wypowiadać się w miejscach publicznych Mandragoratu Wandystanu, samorządów oraz ich organów
Nie może zmieniać miejsca zameldowania ani klasy społecznej.
Jest obowiązany do nieodpłatnego wykonywania pracy społecznie użytecznej poza systemem automatycznej gospodarki, nakazanej przez sąd. Kontroli dokonuje komisariat ludowy właściwy do spraw bezpieczeństwa publicznego.

§3. Niewypełnianie obowiązku wykonywania pracy nakazanej przez sąd, powoduje automatyczne przedłużenie kary, do momentu, kiedy skazany wykona pracę nakazaną przez sąd, w pełnym wymiarze. Przedłużona kara nadzoru trwa nie dłużej niż dwa miesiące.

§4. Dla celów sumowania i zmieniania kar, dwóm dniom nadzoru równa się jeden dzień aresztu.

Rozdział V
ZATARCIE SKAZANIA

Art. 13.

Z chwilą zatarcia skazania, uważa się je za niebyłe.

Art. 14.

Zatarcie skazania za wykroczenie następuje po dwóch miesiącach od dnia wykonania lub darowania kary.

CZĘŚĆ II SZCZEGÓLNA

Art. 15.

Kto publicznie i w sposób uporczywy okazuje lekceważenie Narodowi Wandejskiemu, Mandragoratowi Wandystanu albo jego konstytucyjnym organom, podlega naganie grzywnie, albo karze nadzoru.

Art. 16.

Kto publicznie okazuje lekceważenie symbolom narodowym Mandragoratu Wandystanu, podlega naganie, grzywnie, albo karze nadzoru.

Art. 17.

Kto przywłaszcza sobie stanowisko, stopień służbowy, tytuł społeczny, naukowy, zawodowy, arystokratyczny lub szlachecki, podlega naganie, grzywnie, albo karze nadzoru.

Art. 18.

Kto, w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi, podlega naganie, grzywnie albo karze nadzoru. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.

Art. 19.

Kto upublicznia wiadomości stanowiące tajemnice korespondencji, podlega grzywnie lub karze ograniczenia wolności, chyba, że działa w obronie ważnego interesu. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.

Art. 20.

Kto organizuje zbiórkę pieniężną w sposób natarczywy, podlega naganie, grzywnie albo karze nadzoru.

Art. 21.

Kto spamuje miejsce publiczne Mandragoratu Wandystanu podlega naganie, grzywnie, albo karze nadzoru.

Art. 22.

Kto spamuje miejsce publiczne Mandragoratu Wandystanu treściami w żaden sposób niezwiązanymi z mikronacjami, podlega grzywnie albo karze nadzoru.

Art. 23.

Kto formatuje odpowiedź wysyłaną na listę dyskusyjną Mandragoratu Wandystanu na list, w ten sposób, że pozostawia treści, na które bezpośrednio nie odpowiada, podlega naganie, grzywnie albo karze nadzoru,

Art. 24.

Kto tak konstruuje list wysyłany na listę dyskusyjna Mandragoratu Wandystanu, w taki sposób że nie wiadomo, kto jest nadawcą listu, w szczególności nie umieszcza podpisu, podlega naganie albo grzywnie.

Art. 25.

Kto umieszcza treść odpowiedzi wysyłanej na listę dyskusyjną Mandragoratu Wandystanu wewnątrz treści cytowanych listu pierwotnego, podlega naganie, grzywnie, albo karze nadzoru

Art. 26.

Kto umieszcza treść odpowiedzi wysyłanej na listę dyskusyjna Mandragoratu Wandystanu nad cytowanym fragmentem, podlega naganie albo grzywnie

Art. 27.

Kto publicznie, w sposób szczególnie uporczywy i istotnie naruszający dobre obyczaje używa wyrazów powszechnie uznanych za obraźliwe albo wulgarne, podlega naganie, grzywnie albo karze nadzoru.

Art. 27a., dodany Ustawą z dnia 22 lutego 2006 r., o godle, barwach i hymnie Mandragoratu Wandystanu oraz o pieczęciach urzędowych (D.P.M.W. 7/2006 poz. 289); wchodzi w życie 22 II 2006.

Art. 27a.

Kto podrabia, przerabia lub używa pieczęci urzędowej nie będąc do tego uprawnionym, podlega karze grzywny, albo ograniczenia wolności.

Rozdział końcowy
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Art. 28.

Do czasu wejścia w życie odpowiednich procedur:

§1. Upoważnia się Komisarza Ludowego właściwego do spraw bezpieczeństwa publicznego do wydawania postanowień w sprawach o wykroczenia publicznoskargowe w trybie przyspieszonym (natychmiastowym).Orzeczenie takie staje się prawomocne i może być wykonane, jeśli w ciągu 3 dni skazany nie wniesie sprzeciwu do Trybunału Ludowego, o czym należy go w postanowieniu pouczyć.

§2. W razie wniesienia sprzeciwu, Trybunał Ludowy rozpozna sprawę od początku, w trybie procesowym przewidzianym przepisami tymczasowymi Kodeksu Karnego.

§3. Prywatnoskargowe sprawy o wykroczenia rozpoznaje Trybunał Ludowy w trybie przewidzianym przepisami tymczasowymi Kodeksu Karnego.

Art. 29.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Ordynacja z dnia 25 marca 2005 r.

Kodeks Wykroczeń

CZĘŚĆ I OGÓLNA

Rozdział I ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ

Rozdział II FORMY POPEŁNIENIA WYKROCZENIA

Rozdział III WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNE ZA WYKROCZENIE

Rozdział IV KARY

Rozdział V ZATARCIE SKAZANIA