Pałac Prezydencki
Budynek, w którym obecnie zamieszkuje Prezydent Mandragoratu Wandystanu, oraz w którym mieści się Kancelaria Prezydenta, został zaprojektowany na początku XVIII wieku przez architekta Włodzimierza Topolskiego jako pałac, wówczas nieco podupadłej magnackiej rodziny Roszkowskich. Ze względu na finansowe trudności potomków podskarbiego koronnego Królestwa Marinopolis- Wielkiego Księcia Jana Stanisława Roszkowskiego, budowa pałacu została przesunięta aż do roku 1756, kiedy to, po znacznych zmianach w projekcie, w końcu ukończono budowę budynku. Pośrednio dzięki niemu rodzina Roszkowskich odzyskała dawny blask, kiedy to w roku 1763, Książę Ignacy Roszkowski mianowany został podkanclerzym wielkim koronnym. Ignacy Roszkowski zmarł w wieku 95 lat na skutek upadku ze schodów. Jak jednak mówi legenda, Książę został otruty przez swoich spadkobierców.
Od roku 1789, kiedy to zmarł Ignacy Roszkowski, pałac popadał w ruinę. Spadkobiercy Księcia przebywali w tym czasie za granicą. W roku 1807 pałac przeszedł w ręce sędziego Józefa hrabiego Tazbira, który zamieszkiwał tu aż do roku 1853- do swojej śmierci. W roku 1815, kiedy to zawalił się sufit w części pomieszczeń prawego skrzydła, pałac został poddany gruntownej renowacji, co przywróciło mu dawny blask. W latach 1815-1817, nadano obecny wystrój między innymi Sali Balowej, służącej obecnie do organizowania uroczystości państwowych, Pokojowi Błękitnemu, gdzie Prezydent odbywa prywatne audiencje oraz Pokojowi Rady, w którym miejsce mają posiedzenia Rady Komisarzy Ludowych.
Kolejny generalny remont, Józef Tazbir zarządził już w roku 1830. Wówczas odnowiono, nadając dzisiejszy kształt, Salę Negocjacji oraz salonikowi recepcyjnemu, a także wielu mniejszym pomieszczeniom, które służą obecnie jako biura Kancelarii Prezydenta.
W roku 1853, nie pozostawiając spadkobierców umiera hrabia Tazbir. Pałac przeszedł w ręce Skarbu Państwa. W latach 1854- 1889 znajdowały się tu kolejno: Ministerstwo Poczt i Telegrafów, Ministerstwo Dóbr Koronnych, Bank Królewski oraz Centralna Komisja Planowania. W roku 1889 Skarb Państwa sprzedał pałac Xaweremu Borowskiemu, który urządził w nim Hotel Ambrozja.
Początek XX wieku nie okazał się dla pałacu szczęśliwym. Podczas rewolucji w pałacu wybuchł pożar trawiąc niemal doszczętnie całe wyposażenie prawego skrzydła budynku. Po rewolucji, budynek był siedzibą Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych, którą kierował potomek pierwszych właścicieli pałacu- Feliks Roszkowski, a od roku 1940- Prezesa Rady Ministrów i Rady Ministrów.
W roku 2004 pałac poddano gruntownemu remontowi i renowacji, przywracając jej dawny dziewiętnastowieczny blask i wygląd z czasów Józefa hrabiego Tazbira. Budynek dostosowano do potrzeb Kancelarii Prezydenta instalując odpowiednie łącza telefoniczne oraz sieć komputerową. Poprawiono instalację wodną i kanalizacyjną, pamiętające jeszcze czasy urzędującego to niegdyś Feliksa Roszkowskiego. Odnowiono ogrody pałacowe.
Od szóstego grudnia 2004 r., Pałac Roszkowskich jest oficjalną siedzibą Prezydenta Mandragoratu Wandystanu.